Nazwa forum

Joanna_Szumer · 2013-12-03 13:48:52

To może ja zacznę:

Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie zwierząt wykorzystywanych w akcjach ratowniczych

http://wssgr.sapsp.pl/index.php/zasady- … cd4c7d22ee

Jakie konsekwencje niesie za sobą nie przestrzeganie rozporządzenia? np. dopuszczenie do akcji psa bez certyfikatu?

Hanna Zaniewska · 2013-12-03 21:51:10

Witam serdecznie,
wg. Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie zwierząt wykorzystywanych w akcjach ratowniczych
§ 1. Rozporządzenie określa:
1) gatunki i rasy zwierząt wykorzystywanych przez Państwową Straż Pożarną w akcjach ratowniczych;
2) szczegółowe zasady szkolenia zwierząt;
3) normy wyżywienia zwierząt;
4) specjalności ratownicze;
5) kwalifikacje egzaminatorów i tryb egzaminowania;
6) wzory dokumentacji szkolenia i żywienia zwierząt.
W rozporządzeniu nie ma jednoznacznie określonych kar (konsekwencji), jakie zostałyby nałożone w chwili kiedy nie zostanie spełniony jeden z powyżej wymienionych warunków (wymogów) dotyczących wykorzystania zwierząt podczas akcji ratowniczych. Podmiot odpowiedzialny za zwierzę, powinien być poinformowany o karze jaka zostanie mu wymierzona w przypadku kiedy nie dopełni wszystkich ustaleń rozporządzenia.
Na podstawie art. 20a ust. 2 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej (Dz. U. z 2009 r. Nr 12, poz. 68, z późn. zm.2))
Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, gatunki i rasy zwierząt, o których mowa w ust. 1, a także szczegółowe zasady ich szkolenia oraz normy wyżywienia, uwzględniając w szczególności:
1) specjalności ratownicze;
2) kwalifikacje egzaminatorów i tryb egzaminowania;
3) wzory dokumentacji szkolenia i żywienia zwierząt
Niedoprecyzowanie w kwestii nakładania kar za niespełnienie warunków kwalifikujących zwierzęta do uczestnictwa w akcjach ratunkowych, może nieść niekorzystne konsekwencje. Jest to zagrożenie dla ofiar katastrof, ponieważ dużą rolę w akcji odgrywają właśnie zwierzęta przeszkolone w tym celu. Jeżeli zostaną dopuszczone zwierzęta, które nie odbyły szkolenia, bądź nie posiadają certyfikatu, wiązać się to będzie jednoznacznie z nieudzielenie pomocy przez ratownika w wymaganym zakresie. Taki precedens powinien być traktowany, jako świadome zagrożenie życia ludzkiego oraz nie dopełnienie obowiązku niesienia pomocy.

Joanna_Szumer · 2013-12-05 13:55:04

Zastanawiam się czy już samo dopuszczenie psa bądź ratownika bez kwalifikacji jest " jednoznacznie z nieudzielenie pomocy przez ratownika w wymaganym zakresie. Taki precedens powinien być traktowany, jako świadome zagrożenie życia ludzkiego oraz nie dopełnienie obowiązku niesienia pomocy."

Czy taki ratownik może bronić się tym, że jest to sytuacja wymagająca ratowania życia ludzkiego, dojazd służb z certyfikacją zajmie np. godzinę. I tak jak każdy cywil nie posiadasz kwalifikacji zgodnych z dokumentacją, ale możesz i czujesz się na siłach ratować i podejmujesz działania. Może akurat ten pies wskaże człowieka pod gruzami.

Czy to jest tak samo jak z pielęgniarką, nie ma kwalifikacji aby podać takie leki jak epinefryna, chyba że jest to sytuacja ratująca życie, ale działanie musi być zgodne z procedurą? Czy celowo mogły być pominięte te aspekty, aby zostawić pole do manewru? Ratuj, jeśli uratujesz super. Jeśli nie i pomyliłeś się, nie masz kwalifikacji to możesz być ukarany?

Czy można to podciągnąć pod działania takie jak pierwsza pomoc, nie masz kursu, kwalifikacji, ale udzielasz pomocy czynnej wychodzącej poza zakres kwalifikacji ale możesz uratować życie np. zakładasz rurkę intubacyjną, bo widziałeś to na zajęciach, ale źle dopasowujesz wielkość i jest nieskuteczna. Jakie mogą być konsekwencje prawne, za podejmowanie takich działań?

Ostatnio edytowany przez Joanna_Szumer (2013-12-05 13:56:05)

Hanna Zaniewska · 2013-12-06 18:22:00

Witam,
Według mnie trochę odeszłaś od poprzedniego tematu. Poruszyłaś ważną kwestie: Czy zwierzęta biorące udział w akcji ratowniczej powinny mieć certyfikat- i według mnie zdecydowanie tak! Natomiast w powyższym poście zaczełaś zupełnie inną kwestie, czy zwierzęta, jak i ludzie pomimo tego, że nie mają uprawnień/certyfikatu/kursu, mogą udzielić pomoc osobie poszkodowanej. Owszem zgadzam się z tym, że osoba powinna nieść pomoc poszkodowanemu w miarę swoich możliwości i umiejętności. Ale to temat sporny i wkracza bardziej na aspekt, który powinien być w tym momencie rozpatrzony, a mianowiecie jeżeli dopuścimy sytuację w, której osoba nieprzekwalfikowana udziela pomocy i pogarsza stan poszkodowanego lub doprowadza do śmierci... Co wtedy?

Art. 162 kodeksu karnego

Nieudzielenie pomocy osobom znajdującym się w niebezpieczeństwo jest przestępstwem. Zgodnie ze wskazanym powyżej artykułem:
§ 1. Kto człowiekowi znajdującemu się w położeniu grożącym bezpośrednim niebezpieczeństwem utraty życia albo ciężkiego uszczerbku na zdrowiu nie udziela pomocy, mogąc jej udzielić bez narażenia siebie lub innej osoby na niebezpieczeństwo utraty życia albo ciężkiego uszczerbku na zdrowiu, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.
§ 2. Nie popełnia przestępstwa, kto nie udziela pomocy, do której jest konieczne poddanie się zabiegowi lekarskiemu albo w warunkach, w których możliwa jest niezwłoczna pomoc ze strony instytucji lub osoby do tego powołanej.
Celem ustawodawcy jest zobowiązanie obywateli do podjęcia działań w sytuacji zagrożenia życia lub zdrowia innych osób- które nie są w stanie sami jej sobie zapewnić.

Należy pamiętać, że nieumiejętne udzielenie pomocy może zaszkodzić ofierze. W pierwszej kolejności zawsze należy wezwać pogotowie. Jeśli w wyniku źle udzielonej pomocy osoba umrze- musimy liczyć się z możliwością poniesienia odpowiedzialności karnej. To ryzyko bardzo często odstrasza od podjęcia jakichkolwiek działań. Z jednej strony jest to nasz obowiązek, ale z drugiej wszystko powinno być w granicach racjonalnego rozsądku. Fakt, że braliśmy udział w kursie pierwszej pomocy, wiedzieliśmy akcje ratunkową, ogladaliśmy programy z zakresu udzielania pomocy, nie świadczy o tym, że potrafimy ją udzielić. Według mnie osoba nie pewna swoich działań, nie powinna ryzykować i "próbować" pomóc. W sytuacji wypadku powinniśmy wykonywać czynności jakich jesteśmy pewni, zawiadamiamy pogotowie, policje ( odpowiednie służby). Nikt nas nie oskarży o nie wykonanie np.sztucznego oddychania, jeżeli nigdy tego przedtem nie robiliśmy. Oczywiście ważna jest szybka reakcja i działanie, ale czasami trzeba wybrać mniejsze zło, ale to nasz indywidualny wybór.

Proponuję może, abyśmy dyskutowali o atualnych zmianach ustaw, najnowszyszych aktach prawnych. Do tego celu korzytajmy może z jednego źródła proponuję: http://www.lex.pl/ ?

Joanna_Szumer · 2013-12-09 16:09:24

Hania jest to tylko i wyłącznie droga do dyskusji, więc jak najbardziej schodźmy z tematów, dyskusja będzie ciekawsza!

dodam, że kwestia udzielania pomocy "niekwalifikowanej z zagrożeniem życia ludzkiego zarówno w postaci medycznej jak i wykorzystania "narzędzia" bez kwalifikacji jest zjawiskiem powszechnym.

Nie pytaj się tylko działaj. Jeden temat zmusił do refleksji i użycia prawa. Rzuć czymś ciekawym, zadaj pytania - może inni też się włączą

Ostatnio edytowany przez Joanna_Szumer (2013-12-09 16:09:53)

Hanna Zaniewska · 2013-12-11 07:50:36

A więc działam:)
Chcialabym poruszyć temat dotyczący zapadania orzeczeń o tymczasowym aresztowaniu w sądach różnych instancji.
Z danych Ministerstwa Sprawiedliwości wynika, że liczba aresztowań w Sądach Rejonowych znacząco spadła z 34 tys. w 2005r. do 18 tys. w 2012r. Najczęściej orzeczenia o tymczasowym aresztowaniu zapadają w Sądach Okręgowych.
Sądy rejonowe marginalnie korzystają z tymczasowego aresztowania. Jest ono zastępowane poręczeniem majątkowym albo osobistym. Innym sposobem jest dozór policyjny z koniecznością stawiania się kilka razy w tygodniu lub miesiącu na komendzie albo zakaz opuszczania kraju.

Ministerstwo Sprawiedliwości podaje, że w 2012 r. odszkodowania za niesłuszne aresztowanie lub zatrzymanie wypłacono 171 osobom. Wartość odszkodowań to 4 mln 516 tys. zł, Dla porównania porzywdzonych niesłusznym aresztem w 2000 r. były 63 osoby, natomiast odszkodowania wynosiły 665 tys. zł.
Czy według was orzeczenie o tymczasowym aresztowaniu jest konieczne, w jakich sytuacjach?
Czy sądy „nie nadużywają przywileju” zastosowania tymczasowy areszt dla podejrzanego? Z czego wynika stale powiększająca się ilość osób poszkodowanych w wyniku niesłusznego zastosowania aresztu tymczasowego?

Ostatnio edytowany przez Hanna Zaniewska (2013-12-11 07:52:14)

Joanna_Szumer · 2013-12-12 12:27:55

Super temat!

To środek, który powinien być stosowany wyjątkowo i tylko wówczas, gdy inne środki zapobiegawcze nie zdołają wypełnić swojej funkcji. Teoretycznie.

Jeśli zachodzi uzasadniona obawa ucieczki lub ukrywania się oskarżonego, pragnie się zabezpieczyć przebieg postępowania, tak, aby zapewnić w nim ustalenie tożsamości osoby sprawcy, uniemożliwić mu ucieczkę i zapewnić jego udział w procesie. Należy podkreślić, iż zgodnie z orzecznictwem – obawa ucieczki, tudzież ukrywania się oskarżonego (lub podejrzanego) musi być konkretnie uzasadniona.

Uważam, że czasem jest to po prostu konieczne. Nie sztuka "wiecznie" szukać oskarżonego. I oprócz tych ponad 171 przypadków jest o wiele, wiele więcej zatrzymań, które sprawdziły się i spełniły swoją funkcję. Jestem w stanie wyobrazić sobie sytuacje w których jest to niezbędne.

Mimo to ta liczba (koszty) jest niepokojąca i moim zdaniem świadczy o niedbalstwie, być może nadużyciu. Pytanie na ile rozsądek i rzetelnie wykonywane obowiązki są na dzień dzisiejszy priorytetem sądu. Spotkałam się także z opinią, że obecnie poziom wykształconych pracowników pozostawia sobie wiele do życzenia. Czy można być osobą, która reprezentuje wymiar sprawiedliwości i samemu tego prawa nie przestrzegać? Owszem, jakaś część tych wyników jest tego dowodem.

Hanna Zaniewska · 2013-12-23 20:31:03

Witam,
Chciałabym tym razem poruszyć temat zmiany w Kodeksie karnym- dotyczący odwrócenie obecnej struktury kary na rzecz kar wolnościowych.
Z danych resortu wynika, że obecnie kary pozbawienia wolności w zawieszeniu stanowią ponad 56% wszystkich orzeczonych kar, co czyni z Polski lidera europejskiego rankingu w tym zakresie. Dla porównania kary bezwzględnego więzienia stanowią 11%, kary ograniczenia wolności 13%., a grzywny 20%.
Zgodnie z nowelizacją Kodeksu karnego przygotowaną przez resort sprawiedliwości.
Wprowadzona zostanie dyrektywa określająca pierwszeństwo kar wolnościowych ( grzywny i ograniczenia wolności) wobec kary pozbawienia wolności, w tym również wobec kary w zawieszeniu. „Będzie ona dotyczyła przestępstw zagrożonych karą do 5 lat pozbawienia wolności np. kradzieży”.
Kary wolnościowe będą mogły zostać orzeczone także wobec sprawców przestępstw zagrożonych karą pozbawienia wolności do lat 8, np. oszustw.
Zmiany przewidują także zwiększenie skuteczności grzywny. Zgodnie z projektem cel ma zostać osiągnięty poprzez obowiązkowe wpisanie zalegającego dłużnika do rejestru dłużników i Biur Informacji Gospodarczej.
Zmiany w polityce karnej mają wejść w życie na początku 2015 r. Aktualnie projekt kierowany jest do konsultacji społecznych.
Czy uważacie że planowana nowelizacja kodeksu karnego wpłynie na poprawę wymiaru sprawiedliwości? Czy pierwszeństwo kar wolnościowych jest słuszne, a jak tak to w jakich przypadkach?
Według mnie nowelizacja jest potrzebna naszemu wymiarowi sprawiedliwości. Jej zaletą jest to, że sprawca drobnego przestępstwa nie trafi do zakładu karnego, gdzie mógłby ulec dalszej demoralizacji. Ograniczenie wolności i wynikający z niej obowiązek pracy lub potrącanie części wynagrodzenia za pracę będzie dla skazanego lepszą alternatywą odpłaty za wyrządzone szkody.

WeronikaWalczyna · 2013-12-26 23:18:24

Według danych jakie możemy znaleźć w Rocznej Informacji Statystycznej Centralnego Zarządu Służby Więziennej za rok 2012, koszt dzienny utrzymania jednego więźnia w tym właśnie roku wyniósł 80,70 zł. Daje nam to roczny koszt 29 536, 18 zł na jednego osadzonego. Z tego samego raportu możemy się dowiedzieć, że na koniec 2012 roku w zakładach karnych przebywało ok 84 tysięcy skazanych.
Reforma może mieć na celu nie tylko skuteczniejsze karanie przestępców, ale także odciążenie podatników.

Napisałaś, że "zgodnie z projektem cel ma zostać osiągnięty poprzez obowiązkowe wpisanie zalegającego dłużnika do Rejestru Dłużników i Biur Informacji Gospodarczej." Na pewno spowoduje to zwiększenie dolegliwości kary jak i motywacji skazanego do uregulowania zobowiązania.

Joanna_Szumer · 2013-12-27 18:53:37

Jej zaletą jest to, że sprawca drobnego przestępstwa nie trafi do zakładu karnego, gdzie mógłby ulec dalszej demoralizacji. Ograniczenie wolności i wynikający z niej obowiązek pracy lub potrącanie części wynagrodzenia za pracę będzie dla skazanego lepszą alternatywą odpłaty za wyrządzone szkody.

Według danych jakie możemy znaleźć w Rocznej Informacji Statystycznej Centralnego Zarządu Służby Więziennej za rok 2012, koszt dzienny utrzymania jednego więźnia w tym właśnie roku wyniósł 80,70 zł. Daje nam to roczny koszt 29 536, 18 zł na jednego osadzonego. Z tego samego raportu możemy się dowiedzieć, że na koniec 2012 roku w zakładach karnych przebywało ok 84 tysięcy skazanych.
Reforma może mieć na celu nie tylko skuteczniejsze karanie przestępców, ale także odciążenie podatników.

Dodam, że jako podatnik wolałabym, aby moje pieniądze nie były marnowane, jestem jak najbardziej za. Uczciwa i ciężka praca najlepiej kształtuje postawę człowieka.

Wybaczcie, że jeszcze raz wrócę do tematu poprzedniego, ale zaciekawiona natknęłam się na książkę : Odszkodowanie za niesłuszne skazanie, tymczasowe aresztowanie lub zatrzymanie oraz za niesłuszne oskarżenie. Autor: dr Łukasz Chojniak. Naprawdę polecam, po zapoznaniu się z książką, a także relacjami stwierdzam, że niekompetencja przedstawicieli wymiaru sprawiedliwości jest rażąca, a konsekwencje - marne.

Prof. Andrzej Rzepliński: Niesłuszne skazania można porównać z gwałtem państwa na osobie skazanego. Zdarzenie takie kaleczy człowieka na całe życie, i nic potem nie jest takie samo. Czy prawo jest wystarczająco przyjazne osobom oskarżonym a niewinnym? Według prof. Rzeplińskiego są argumenty za i przeciw. Państwo na pewno nie powinno być używane do rozliczeń gospodarczych między przedsiębiorcami, między wierzycielem a dłużnikiem, gdyż z donosów powstają niesłuszne oskarżenia. Raporty niesłusznych skazań mają służyć redukcji błędnych decyzji prokuratora i sędziego, dlatego że niesłuszne skazanie podważa zaufanie obywatela do państwa.

Aneta_Piwowarczyk · 2013-12-29 19:43:49

Podaję adres pod którym dostępny jest projekt zmian w kodeksie karnym o którym mowa powyżej http://ms.gov.pl/pl/informacje/news,562 … odeksu.htm

Dla zainteresowanych w skrócie przybliżę w punktach szczegóły proponowanych zmian w kodeksie karnym (spis dokonany na podstawie danych zamieszczonych na stronie Ministerstwa Sprawiedliwości) :

I. Odwrócenie obecnej struktury kary na rzecz kar wolnościowych (wyeliminowanie nadużyć związanych z karą pozbawienia wolności w zawieszeniu):

1. Wprowadzona zostaje dyrektywa określająca pierwszeństwo kar wolnościowych wobec kary pozbawienia wolności, w tym również wobec kary w zawieszeniu. Dotyczy to jednak przestępstw zagrożonych karą do 5 lat pozbawienia wolności tj. np. kradzieży. Kara pozbawienia wolności będzie mogła zostać orzeczona dopiero wtedy, gdy żadne inne kary lub środki nie mogą spełnić celów kary.

2. Znacznie poszerzona została możliwość orzekania kar alternatywnych w stosunku do kary pozbawienia wolności. Kara ograniczenia wolności lub grzywny może zostać orzeczona wobec sprawców przestępstw zagrożonych karą pozbawienia wolności do lat 8, a więc np. oszustwa.

3. Wprowadzenie możliwości orzeczenia kar sankcji wiązanej (kary pozbawienia i ograniczenia wolności). Powyższe dwie zasady oznaczają, że wobec sprawców czynów zagrożonych karą pozbawienia wolności do lat 12 nie mogą być zastosowane kary wolnościowe. Jednakże w sprawie o występek zagrożony karą pozbawienia wolności sąd może orzec, niezależnie od ustawowego zagrożenia przewidzianego w ustawie za dany czyn, karę pozbawienia wolności w wymiarze nieprzekraczającym 3 miesięcy, jeżeli jednocześnie orzeka karę ograniczenia wolności do lat 2. W pierwszej kolejności wykonuje się wówczas karę pozbawienia wolności chyba, że ustawa stanowi inaczej.

4. Ograniczenie możliwości orzekania kary pozbawienia wolności w zawieszeniu jest możliwe jedynie wobec kary w wymiarze nieprzekraczającym roku, (dotychczas 2 lata) i tylko jeżeli sprawca w czasie popełnienia przestępstwa nie był już skazany na karę pozbawienia wolności.

W praktyce oznacza to, że szereg przestępstw zagrożonych karą od 2 lat np. rozbój nie będzie, co do zasady, objętych dobrodziejstwem warunkowego zawieszenia, ale wobec takich sprawców zastosowana może zostać krótkoterminowa kara pozbawienia wolności połączona z karą ograniczenia wolności.

5. Zwiększenie elastyczności kary ograniczenia wolności. Kara ograniczenia wolności będzie obejmować nowe formy w tym:
•obowiązek wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne,
•obowiązek pozostawania w miejscu stałego pobytu lub w innym wyznaczonym miejscu, z zastosowaniem systemu dozoru elektronicznego,
•obowiązki takie jak, o których mowa w art. 72 § 1 pkt 4–5, 6a–7a KK tj. np. przygotowanie do zawodu, powstrzymanie się od nadużywania alkoholu, czy zakaz zbliżania się,
•potrąceniu od 10% do 25% wynagrodzenia za pracę w stosunku miesięcznym na cel społeczny wskazany przez sąd.

6. Zwiększenie skuteczności kary grzywny. Orzekanie kary grzywny nie będzie zależne od sytuacji materialnej skazanego. Obecnie, często stwierdzenie braku środków materialnych uniemożliwiające orzeczenie grzywny wynika jedynie z deklaracji skazanego dokonanej na początku postępowania przygotowawczego. Deklaracje te nie są najczęściej weryfikowane przez sąd lub prokuratora. Zwiększeniu skuteczności egzekucji tej kary ma służyć obowiązkowe wpisanie zalegającego dłużnika do rejestru dłużników i Biur Informacji Gospodarczej. Spowoduje to z jednej strony zwiększenie dolegliwości kary, a tym samym zwiększenie motywacji do spłaty grzywny. Z drugiej zaś, zwiększy to pewność obrotu prawnego.

7. Uzupełnienie kar wolnościowych o określone obowiązki mające wyeliminować źródło przestępstwa:
• określenie sposobu kontaktu pokrzywdzonego ze sprawcą przemocy domowej w przypadku orzeczenia nakazu opuszczenia lokalu
•obowiązek leczenia odwykowego lub terapii, w tym psychoedukacji dla sprawców takich przestępstw jak jazda samochodem w stanie nietrzeźwości, znęcanie się, zgwałcenie czy wykorzystywanie seksualne.

8. Możliwość zamiany orzeczonych kar pozbawienia wolności w zawieszeniu na kary wolnościowe takie jak grzywna lub kara ograniczenia wolności, w przypadku:
•zarządzenia kary zawieszonej, w przypadku rażącego naruszenia porządku prawnego w okresie próby,
•prawomocnego skazania, na wniosek skazanego, gdy nie zarządzono wykonania kary - na grzywnę do 730 stawek dziennych lub karę ograniczenia wolności w formie obowiązku wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne do 4 lat,
•prawomocnie orzeczonej i prawomocnie zarządzonej kary pozbawienia wolności – z zastrzeżeniem, że dotyczy to wyłącznie kary do roku pozbawienia wolności i nie sprzeciwia się temu waga i rodzaj czynu zabronionego przypisanego skazanemu.

Rozwiązanie takie zrównuje sytuację prawną osób, wobec których orzeczono karę pozbawienia wolności przed wejściem w życie nowelizacji z osobami, które popełniły czyn po jej wejściu w życie. Wobec tej drugiej kategorii osób zastosowanie będzie mieć reguła ultima ratio kary pozbawienia wolności. Wobec takich osób za porównywalne czynny nie będzie wymierzana kara pozbawienia wolności nawet w zawieszeniu. Tym samym zarządzenie wykonania kary pozbawienia wolności osób skazanych w zawieszeniu przed wejściem w życie noweli stanowiłoby w rzeczywistości surowsze potraktowanie tych osób, w taki jednak sposób, że bardzo utrudnione byłoby zastosowanie art. 4 KK. Projektowane przepisy mają wyeliminować takie zagrożenie.

9. Możliwość zamiany orzeczonych zastępczych kar pozbawienia wolności na nową formę kary ograniczenia wolności.

a ponadto;

II. Urealnienie oddziaływania karnego:
1. Możliwość orzeczenia nadzwyczajnie obostrzonej kary pozbawienia wolności do 20 lat pozbawienia wolności.
2. Możliwość orzeczenia kary ograniczenia wolności do 2 lat.
3. Usprawnienie orzekania przepadku.
4. Wprowadzenie przedłużonego okresu zatarcia – 30 lat od wykonania lub darowania lub przedawnienia wykonania kary w razie skazania za przestępstwo przeciwko wolności seksualnej, rozwojowi psychoseksualnemu małoletnich oraz obyczajności, jeżeli pokrzywdzony był małoletnim.
5. Ograniczenie stosowania środków wychowawczych zamiast kary wobec przestępców młodocianych (od 17 do 18 roku).
6. Nowe zasady orzekania kary łącznej. Łączeniu będą podlegać tak długo, jak skazany będzie wykonywał poprzednią karę.

oraz,

III. Nowe zasady wymierzania środków zabezpieczających (dostosowanie do systemu środków zabezpieczających do zagrożeń związanych z istnieniem zaburzeń osobowości niewyłączających odpowiedzialności karnej)

"Z danych resortu wynika, że obecnie kary pozbawienia wolności w zawieszeniu stanowią ponad 56% wszystkich orzeczonych kar, co czyni z Polski lidera europejskiego rankingu w tym zakresie. Dla porównania kary bezwzględnego więzienia stanowią 11%, kary ograniczenia wolności 13%., a grzywny 20%. " - cytat z postu Hanny Zaniewskiej.

Z tego co Haniu zauważyłaś jesteśmy bardzo hojni jeżeli chodzi o "zawiasy" - a dziura w budżecie rośnie - ale Minister finansów ma już pomysł jak ją podkleić, wystarczy zaopatrzyć gminy w fotoradary i jakoś to będzie.

A tak powracając do tematu głównego myślę że poza aspektem odstraszania potencjalnych przestępców od dokonywania czynów zabronionych, wchodzi jeszcze jeden bardzo istotny argument w grę - rekompensata finansowa.

Czyli cofamy się do Prawa Salickiego z 507-511r. i tak np. :
cytat z księgi
"XXVII.O różnych kradzieżach
(...)
16. Jeśliby ktoś zrąbał lub spalił w lesie drzewo budowlane należące do kogoś innego, będzie zasądzony na 600 denarów, tj. 15 solidów.
XXX. O obelgach
(...)
3. Jeśliby mąż czy kobieta nazwali inną kobietę nierządnicą i nie mogli tego udowodnić, zasądzeni zostaną na 1800 denarów, tj. 45 solidów.
4. Jeśli ktoś nazwie innego lisem będzie zasądzony na 3 solidy.
5. Jeśliby ktoś nazwał innego trędowatym, będzie winien 3 solidy.
(...)"

to znaczy że ktoś zauważył potrzebę innego wymiaru kary i słusznie bo co nam da zawieszenie kary lub wsadzenie skazanego do więzienia jak z reguły nie podlega on resocjalizacji (i jest obciążeniem dla budżetu), bo wybaczcie ale wg. mnie rozmowy z psychologiem nie są wystarczającym środkiem resocjalizującym. Pamiętajmy że z reguły są to ludzie (mówię o skazanych) którzy pochodzą z różnych środowisk i ktoś im musi pokazać że można żyć inaczej.

Ostatnio edytowany przez Aneta_Piwowarczyk (2013-12-29 20:23:25)

Sobolewska Adrianna · 2013-12-31 15:55:41

Reforma zakłada zwiększenie stosowania kar wolnościowych w odniesieniu do sprawców incydentalnych, którzy nie staowią bezpośredniego niebezpieczeństwa dla społeczeństwa. Nie muszą więc pozostawać oni w izolacji, a co za tym idzie pozostawać na utrzymaniu Skarbu Państwa i być obciążeniem dla podatników. Zwiększenie kar wolnośiowych może być odciążeniem dla budżetu, wpływać pozytywnie na aspekt ekonomiczny.

Należy zwrócić uwagę, że stosowanie kary ograniczenia wolności może również wywołać wzbudzenie w skazanym woli kształtowania jego społecznie pożądanych postaw, w szczególności poczucia odpowiedzialności za swoje czyny oraz potrzeby przestrzegania porządku prawnego.

Co więcej, kara pozbawienia wolności zastosowana w stosunku do sprawców popełniających drobne przestępstwa mogłaby (jak już wcześniej wspomniano) przyczynić się do zmiany ich postawy w sposób odwrotny od zamierzonego, czyli zamiast doprowadzić do ich resocjalizacji, przyczynić się do demoralizacji. Przebywanie tych sprawców w środowisku więziennym, wraz z innymi, którzy mogli dopuścić się poważniejszych wykroczeń może wpłynąć negatywnie na ich "kręgosłup moralny", a także powodować problemy w odnalezieniu się w społeczeństwie po wyjściu na wolność. W przeciwieństwie do np. prac społecznych, które oprócz tego, że kztałtują w skazanych odpowiednią postawę społeczną, pożytecznie działają dla dobra ogólu.

Myślę, że nowelizacja jest słuszna i potrzebna naszemu wymiarowi sprawiedliwości.

Nazwa forum

#1 2013-12-03 13:48:52

Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 13 grudnia 2012 r.

#2 2013-12-03 21:51:10

Re: Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 13 grudnia 2012 r.

#3 2013-12-05 13:55:04

Re: Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 13 grudnia 2012 r.

#4 2013-12-06 18:22:00

Re: Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 13 grudnia 2012 r.

#5 2013-12-09 16:09:24

Re: Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 13 grudnia 2012 r.

#6 2013-12-11 07:50:36

Re: Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 13 grudnia 2012 r.

#7 2013-12-12 12:27:55

Re: Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 13 grudnia 2012 r.

#8 2013-12-23 20:31:03

Re: Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 13 grudnia 2012 r.

#9 2013-12-26 23:18:24

Re: Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 13 grudnia 2012 r.

#10 2013-12-27 18:53:37

Re: Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 13 grudnia 2012 r.

#11 2013-12-29 19:43:49

Re: Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 13 grudnia 2012 r.

#12 2013-12-31 15:55:41

Re: Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 13 grudnia 2012 r.

Stopka forum